“Vechten voor vrede is dromen van vrede”
Dr. K.J. Holtzapffel (voorganger Remonstrantse Gemeente Rotterdam) te gast in het Pakistan Islamic Center
In het kader van het project ‘Preken voor andermans Parochie’ was dr. K.J. Holtzapffel, voorganger Remonstrantse Gemeente Rotterdam, zondagmiddag 21 mei jl. te gast in het Pakistan Islamic Center. ’s Ochtends waren de rollen omgedraaid en was imam Ali Chisthi te gast in de Arminiuskerk.
Lees hier de preek die Holtzapffel uitsprak in het Pakistan Islamic Center.
Geachte aanwezigen,
Veel dank voor de uitnodiging, het is goed om elkaar op een dag als vandaag te ontmoeten. Ik ben ervan overtuigd dat vrede in de stad Rotterdam begint met mensen van heel verschillende achtergrond en levensovertuiging die elkaar ontmoeten. Die bij elkaar op bezoek gaan en met elkaar in gesprek gaan. Pas dan kom je los van vooroordelen. Je praat niet meer over elkaar maar je praat met elkaar. Inspirerende ontmoetingen geven een nieuwe kijk op het leven samen in de stad. We kunnen samen het kampioenschap van Feyenoord vieren, dan kunnen we elkaar ook op andere manieren verrijken.
Ik begin met twee teksten voor te lezen, de eerste is uit het Nieuwe Testament – van de Bijbel -, de Bergrede. Het is een woord toegeschreven aan Jezus, uw profeet Isa:
Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden (Matteus 5: 9)
Daarnaast lees ik een tekst over liefde uit het boekje Een jihad van liefde, van Mohamed El Bachiri. Zijn vrouw kwam om bij de aanslagen in Brussel vorig jaar. Hij heeft daarover in alle verdriet een heel vredelievend boekje geschreven. Haatgevoelens zijn hem vreemd, hij is bij uitstek een man van vrede en liefde. En zijn tekst over liefde deed me heel sterk denken aan een tekst uit het Nieuwe Testament over liefde, van de apostel Paulus (het hooglied van de liefde in 1 Korinthe 13).
Liefde, dat wat me drijft, me laat leven en overleven,
Liefde, de basis, de sokkel waarop ieder geloof moet rusten.
Liefde, de bron waar iedere mens uit moet kunnen putten.
Liefde, het begin van elke bloei.
Liefde, het schuiloord voor wie in zijn tranen verstikt.
Liefde, de omhelzing voor een onbekende ziel.
Liefde kan niet leiden tot haat, want vreugde leidt nooit tot pijn.
Liefde kent alleen genade en vergeving.
Liefde oordeelt niet, liefde is onschuldig.
Liefde kun je uitdrukken en voelen.
Liefde is niets dan delen en aanvaarden .
Liefde kan intiem zijn en toch overal.
Als jij Liefde bent, heb ik dezelfde godsdienst.
Het hart van ieder mens is groot genoeg om heel de mensheid te omvatten.
We hoeven het alleen open te stellen zonder vrees.
Geachte aanwezigen,
Ik kom hier vanmiddag namens een vrije en verdraagzame kerk, op de hoek van de Westersingel en het Museumpark, tegenover Museum Boijmans. Eigenlijk heel dicht bij het Pakistan Islamic Centre, en toch hadden we elkaar voorafgaand aan vandaag nog nooit ontmoet. Wisten we niet eens van elkaars bestaan. Voor onze remonstrantse manier van geloven zijn de twee V’s heel belangrijk: Vrijheid en Verdraagzaamheid. En ik denk dat die twee V’s ook heel belangrijk zijn voor de derde V, voor Vrede, een stabiele Vrede, in de wereld en in Rotterdam. Vrijheid en Verdraagzaamheid gaan hand in hand met Vrede. Wie niet vrij is zal willen vechten voor meer vrijheid. En wie het slachtoffer is van intolerantie zal zich miskend en gefrustreerd voelen. Ook niet bevorderlijk voor vrede.
Nu nog iets meer over die eerste twee V’s. Vrijheid, dat klinkt misschien een beetje als ‘alles kunnen doen en laten wat je maar wilt’. Zelf alles bepalen. Maar zo is het niet bedoeld. Je bent vrij, misbruik de vrijheid dan niet maar gebruik haar om er iets goeds, iets positiefs mee te doen dat ook een ander ten goede komt. Vrijheid en Verantwoordelijkheid horen bij elkaar. Vrijheid en Verdraagzaamheid, tolerantie ook. Tolerantie, dat is het vermogen om je eigen standpunt hoog te houden, zonder dat van een ander te onderdrukken of de ander voor jouw standpunt te willen winnen. Het is de ander echt accepteren zoals hij/zij is en ruimte geven. Tolerantie begint dichtbij huis. Hoe gaan we om met verschillende opvattingen en gedragingen thuis, op school, op het werk, in de geloofsgemeenschap? God zelf heeft zowel die ander als jou als de zijne aangenomen. wij zijn kinderen van één Vader. Met allemaal onze eigen relatie met God waar niemand anders tussen kan komen. God heeft die ander net zo lief als jou. Wáárin we ook geloven, het gaat er om dat we de universele waarden bevorderen waar de toekomst van af hangt: gerechtigheid, vrijheid, vrede en liefde!
En dan nu nog een enkel woord over Vrede. Wat is dat precies? Negatief is het de afwezigheid van oorlog, het zwijgen van de wapens. Positief is vrede veel meer; de afwezigheid van uitbuiting en armoe, maar ook waardering van diversiteit, open staan voor elkaars opvattingen en gedragingen. Lastig genoeg! Het is vrede als een proces, een proces van contact en dialoog.
Er is daarnaast ook nog een innerlijke vrede. Ik ben ervan overtuigd dat godsdiensten de innerlijke vrede kunnen helpen bevorderen en dus de vrede in de stad. Iedereen kan zich daarbij inzetten, op kleine schaal vechten voor vrede. Door je buren gedag te zeggen, door mensen te vergeven, door te strijden tegen je eigen vooroordelen.
Je kunt bidden voor vrede, je kunt dromen van vrede, je kunt verlangen naar vrede, je kunt vechten voor vrede. Ik zou zeggen Vechten voor Vrede is Dromen van Vrede en Werken aan Vrede.
Vechten voor Vrede is dromen van vrede.