Tijd voor een nieuwe wapenspreuk in de Rotterdamse politiek

De nieuwjaarswens van Inge Janse voor de politiek in Rotterdam

Sterker door strijd. Dat is de wapenspreuk van deze stad. Sterker. Door. Strijd.

Prachtige woorden natuurlijk. Maar zijn ze nog nodig? Het is 2016, de wederopbouw is afgerond, we krijgen een Primark, zelfs de McDonalds op de Coolsingel is vernieuwd, dus een nieuw gloriejaar is aangebroken. Ik stel daarom een nieuwe wapenspreuk voor. En met goede redenen.

Er is namelijk een sluimerend gevaar dat bestreden moet worden in de Rotterdamse politiek. Het ergste is dat het gevaar feitelijk niet bestaat. Dat gevaar heet namelijk ‘fictie’.

Fictie ja. Fictie in de Rotterdamse politiek. Want terwijl u allen rustig slaapt, houden Rotterdamse politici zich stiekem bezig met hypothesen, proefballonnen en andere vormen van luchtfietserij.

Ik hoor u denken: dat valt toch wel mee? Zo erg zal het toch niet zijn? Dat is herkenbaar. Ook ik dacht zo over het werk van onze politici. Totdat ik deed wat ik moest doen: het aan die politici zelf vragen.

Twee vragen stelden ik aan hen. Ten eerste: wat is het meest fictieve idee dat een collega van jou de afgelopen tijd gepitcht heeft?

Nou, dan moet je politici hebben. Binnen het uur reageerden zowel een goede referendumdemocraat als een keurige post-Marxist. Beiden moesten enorm lachen om plannen van Leefbaar Rotterdam. En inderdaad: hoe deze volkspartij precies van plan is om de Rotterdamse grenzen te sluiten voor kansarme buitenlanders, dat zullen we nooit weten. Ja, we kunnen Zuid afstoten, dan zijn we er ook, maar wie gaat dan de Maserati van Marco Pastors betalen?

Ook aan de rechterkant van het spectrum is de nodige luchtfietserij gedetecteerd in de raad. Even lijkt de bron zich stil te willen houden: “Zo’n opsomming zou de indruk wekken dat er alleen maar domme voorstellen gedaan worden en komt het toch al povere imago van de gemeenteraad niet ten goede”, reflecteert hij. Gelukkig herstelt de informant zich vervolgens voor-beel-dig. “Ik adviseer je de moties die zijn ingediend door de Partij voor de Dieren en GroenLinks even op te zoeken”, glundert hij vilein. “Daar kun je een avondvullend programma van maken.”

Ja, Rotterdam brandt, maar Douwe Bob blust alles!

Inge Janse

Een prijswinnende libertariër durft het als enige aan om de hand in eigen partijboezem te steken. “Ken je die grap van de partij die bij winst van Douwe Bob op het Eurovisiesongfestival dit spektakel in 2017 naar Rotterdam wil halen?”, schrijft hij. Inderdaad goed dat deze vrijheidsstrijders tijdens het begrotingsdebat, te midden van zo’n honderd moties over de toekomst van Rotterdam, niet het culturele uit het oog verliezen. Ja, Rotterdam brandt, maar Douwe Bob blust alles!

Tsja. Wie dit alles hoort, kan weinig anders dan de angst delen dat de Rotterdamse politiek meer fictie bevat dan Geert Wilders in zijn meest absurde dagen kan verzinnen. Wat dat betreft krijgt hij geduchte concurrentie als hij in Rotterdam voet aan wal wil krijgen. Kopvoddentaks? Man, Joost Eerdmans bouwt al jaren aan een muur die elke kleur buiten de stad houdt!

Vervolgens stelde ik iedereen ook een tweede vraag: wat was het meest geslaagde voorstel dat de politiek de afgelopen tijd wist te realiseren? Gelukkig leverde ook dat verzoek veel succesvolle wapenfeiten op.

Neem het Collectiegebouw. Ja, er zit veel discussie omheen, maar als het lukt, dan is Rotterdam weer een icoon rijker. Bovendien lijkt de gemeente ditmaal, in tegenstelling tot de deceptie rondom Central District, niet de schlemiel te zijn die er als berooide verliezer uitkomt.

Blijkbaar kan deze stad het vooralsnog prima af zonder de pepperspraybenadering van de PVV

Inge Janse

Ook mooi: het nieuwe Rotterdamse Onderwijs Beleid, inclusief input van het docenten. Of neem de invoering van de milieuzones, hoe arbitrair de regels ook zijn, én de succesvolle doorstart van de deelgemeentes in gebiedscommissies, IJsselmonde daargelaten.

Plus, en dit klinkt apart: ook de felle discussie over het wel of niet toestaan van een Asielzoekerscentrum in Beverwaard is een politiek succes. De snoeihard verdeelde partijen én belangrijke rol van bewoners laten Rotterdammers zien dat er wel degelijk inspraak mogelijk is en politiek niet enkel voldongen feiten presenteert. Blijkbaar kan deze stad het vooralsnog prima af zonder de pepperspraybenadering van de PVV.

Van Collectiegebouwen en gebiedscommissies tot Polenquota en Douwe Bob: de Rotterdamse politiek staat bol van de feiten én fictie. Mijn voorstel voor de nieuwe wapenspreuk is daarom simpel: van ‘Sterker door strijd’ naar ‘Sterker door feit’.

Inge Janse is tekstschrijver voor o.a. NRC, Nieuwe Revu en Vers Beton. Hij sprak deze column uit tijdens de nieuwjaarsreceptie van LOKAAL op 20 januari jl. Deze column verscheen ook op Vers Beton

Door

Beeld door

Tags: column, feit, fictie, Inge Janse, Nieuwjaarsreceptie, politiek & Vers Beton