Portretten raadsleden: Simon Ceulemans (Leefbaar Rotterdam)

In aanloop naar de Beste Politicus van het Jaar-verkiezing delen we korte portretten van de genomineerde raadsleden. Wat zijn hun ambities en hoe zetten zij zich in voor de stad? Lees het hier!  

Wat is u het meest bijgebleven van uw tijd als raadslid?   

We zijn natuurlijk nog maar net begonnen. De eerste maanden na de verkiezingen staan vooral in het teken van de coalitieonderhandelingen. In de raad staat de boel in die tijd op een wat lager pitje. De periode van op de winkel passen is nu achter de rug, waardoor het politiek ook interessanter wordt. Wat me tot nu toe het meest is bijgebleven zijn de debatten over asielopvang, illegalen en de huisvesting van statushouders. Dat zijn echt onderwerpen waarover de meningsverschillen in de raad enorm zijn. Althans, vooral tussen Leefbaar Rotterdam en de rest. Dat zijn debatten waarin ik namens mijn partij opvattingen wil laten horen die heel breed leven in de samenleving, maar die in de raad amper aan bod komen. Harde debatten, daar houd ik van, ook als ik aangevallen word. Wie uitdeelt, moet ook kunnen incasseren.  

Dat betekent trouwens absoluut niet dat het haat en nijd is. Deze raad kan over het algemeen het persoonlijke prima van het politieke scheiden. De samenwerking met andere partijen ervaar ik als goed, bijvoorbeeld met Simon Becker van de VVD. Met hem vorm ik in de ultralinkse commissie WIOSSAN (werk en inkomen, onderwijs, samenleven, schuldhulpverlening, armoedebestrijding, NPRZ) vaak het laatste rechtse Gallische dorpje. Maar ook met partijen die verder van Leefbaar afstaan, zoals de ChristenUnie waarmee we samen misstanden rond arbeidsmigranten op de woningmarkt aanpakken. En natuurlijk binnen mijn eigen fractie; een goede, leuke en collegiale groep mensen onder leiding van Bart van Drunen, die achter de schermen als fractievoorzitter van de grootste coalitiepartij enorme bergen onzichtbaar en ondankbaar werk verzet. 

En wat me tot slot tot nu toe erg is bijgebleven: de extreme inefficiëntie van de raad. Debatten die tig keer langer duren dan nodig vanwege de talloze herhalingen van zetten, het moties indienen om het indienen, het stellen van vragen puur om het vragen stellen en ga zo maar door. Daar zijn we allemaal schuldig aan, vrijwel iedereen weet dat het zo is, maar toch gaat het niet veranderen vrees ik. 

Wat zou u nog willen bereiken in uw politieke carrière?
Aan carrièreplanning heb ik nooit gedaan; het komt hoe het komt. Voor wat betreft mijzelf heb ik geen beeld voor ogen van wat ik wil bereiken. Wel vind ik het heel belangrijk om er de komende jaren aan bij te dragen dat Leefbaar Rotterdam ook als coalitiepartij, met alle moeilijke compromissen die daarbij horen, herkenbaar en rebels blijft. Leefbaar is een partij die het omschoppen van heilige huisjes en het doorbreken van taboes in het DNA heeft, maar tegelijkertijd kan besturen en heeft bewezen te kunnen leveren. Die combinatie is vrij uniek in Nederland. Verantwoordelijkheid dragen, maar zonder je te laten inkapselen door de gevestigde orde. Als ik eraan kan bijdragen dat Leefbaar tot in lengte van jaren die partij blijft, de partij van Pim Fortuyn en Ronald Sörensen, dan heeft mijn raadslidmaatschap zin gehad. In de praktijk wil ik dat de komende jaren in de raad onder anderen doen door mij namens Leefbaar te verzetten tegen het falende asielbeleid, dat leidt tot steeds meer asielopvang in gemeenten (binnenkort zelfs gedwongen) en desastreuze gevolgen op de woningmarkt door de steeds grotere groep statushouders die we moeten huisvesten. Het voorkomen van de schadelijke gevolgen van dit beleid voor Rotterdam, is iets dat mijn absolute prioriteit heeft. 

Op welke manier zet u uzelf als raadslid in om de opkomst bij de volgende verkiezingen in Rotterdam te verhogen?
Ik geloof niet zo in al die plannen, projecten, werkgroepen enzovoorts om de opkomst te verhogen. Goedbedoeld, maar zoiets geforceerds gaat nooit werken. De beste opkomstbevordering is kiezers weer te laten zien dat er iets te kiezen valt. In vergelijking met de verkiezingscampagne van 2018, waar de vonken vanaf sloegen, is die van 2022 nooit losgekomen en vrij onzichtbaar en tam gebleven. Dat is niet bevorderlijk voor de opkomst. Wat daarnaast zeker op lokaal niveau heel belangrijk is, is dat de politiek zich veel meer gaat focussen op het oplossen van concrete problemen. Geen hoogdravende visies binnen de muren van het stadhuis, maar de wijken in, naar kleine irritaties luisteren en die zonder allerlei bureaucratisch getreuzel oplossen. Daar is het huidige college al goed mee aan de slag gegaan. Wanneer de vergeten Rotterdammers zien dat het stadsbestuur hun zorgen en ergernissen serieus neemt, dan zul je dat terugzien in de toekomst. Dáár moeten we ons op richten, in plaats van tijd te verdoen aan allerlei onderzoeken naar opkomstbevordering. 

Wat is uw lievelingsplek in Rotterdam?
Ik woon al jaren met heel veel plezier in Oud-Charlois en zie mezelf niet snel naar een andere wijk verhuizen. Maar als ik een lievelingsplek moet noemen, dan denk ik al snel aan het Waalhavengebied waar ik graag wandel, aan de Botlek etc. Veel mensen vinden het verschrikkelijk, maar ik houd van industriële omgevingen.

Door